Shantykoor "Windstilte" neemt u mee terug in de tijd van de grote zeilvaart, waar aan boord van de schepen verschillende liederen werden gezongen, de z.g. shanties (ritmische werkliederen).  De shanties werden gezongen ter coordinatie van gezamenlijk te verrichten zware en langdurige arbeid. Bij het bedienen van het ankerspil, het laden en lossen, het hijsen van de zeilen en het binnenhalen van de trossen zette een voorganger (shantyman) zo'n lied in en de bemanning volgde hem daarbij om zo de zware werkzaamheden te klaren. In hun vrije tijd zongen de zeelieden ballades, de zogenaamde "forebitters". Deze liederen hebben de meest vreemdsoortige teksten, die vaak verwijzen naar de frivole belevenissen van de bemanning in de havens, over afscheid van familie en dierbaren bij vertrek van het schip. Ook werden vaak de mistoestanden aan boord van de schepen bezongen: het slechte eten aan boord, weinig en slecht drinkwater en soms misdragingen van de kapitein en zijn officieren. Er wordt gezongen in het Engels, Nederland, Duits en soms in een mengelmoes van talen omdat de bemanning werd geronseld in de havens die werden aangedaan. Men begon na de eerste en vooral na de Tweede Wereldoorlog het leven aan boord van de zeilschepen zeer romantisch te vinden. Zij spraken tot veler verbeelding en handige liedjesschrijvers sprongen daar gretig op in en zo verschenen meesterwerken als "Op de woelige baren", "Ketelbinkie", "Meisje ik ben een zeeman", "De Zuiderzeeballade" en tegenwoordig het alom bekende "Kleine cafe aan de haven". Shantykoor "Windstilte" laat de tijd van de grote zeilschepen herleven. Begeleid door accordeons, mondharmonica, grote trom, bel en tamboerijn zingen zij enthousiast hun repertoire van shanties, forebitters en zeemansliederen.